دسترسی ها

پاسخ : به اطلاع مي‌رساند: امضاء سند مطابق با اصول و مباني قضايي حاکي از ”اراده انشايي“ صادرکننده است و مفاد سند (در ما نحن فيه چک) بدون امضاء قابل انتساب به صادرکننده (متعهد) نمي‌باشد. از وحدت ملاک ماده 223 قانون تجارت مصوب 1311 در مورد ضرورت امضاء برات (به عنوان يکي ديگر از اسناد تجاري)، در مورد چک نيز همين امر مستفاد مي‌شود. في‌الواقع امضاء سند تجاري (در اينجا چک) يکي از ارکان ضروري و لايتخلف در تحقق عنوان ”صدور چک“ مي‌باشد. ماده 311 قانون تجارت مصوب 1311 به صراحت مقرر مي‌دارد که چک مي‌بايد به امضاء صادرکنندگان برسد. بديهي است در غير اين صورت مفاد مندرج در چک قابل انتساب به صاحب حساب نبوده و تبعا” چک نيز قابل استناد عليه صاحب حساب نمي‌باشد. بنابراين به حکم اصل کلي برائت ذمّه، صاحب حساب فارغ از هر گونه تعهدي نسبت به اشخاص ديگر از بابت چک بدون امضاء مي‌باشد مگر اينکه مديونيت صاحب حساب از طريق ديگر اثبات گردد.